Bacak Protez Ameliyatı: Hayatın Yeni Başlangıcı
Kayseri’nin soğuk bir kış sabahıydı. Gün henüz aydınlanmamıştı, ama ben bir hastane odasında, karanlıkta tek başıma uyandım. Yataktan kalkmaya çalıştım ama her zamanki gibi o adım bile zor geliyordu. Hıçkırıklarla ağlamak istedim ama sesim çıkmadı. Bir tarafımın artık eskisi gibi olmadığını kabul etmem gerekiyordu. Ama bir yandan da umut vardı. Ne kadar zorlansam da, ayağa kalkmak için bir nedenim vardı. Bacak protez ameliyatımın günü gelmişti. Bu ameliyat, bana yalnızca fiziksel olarak değil, ruhsal olarak da yeni bir başlangıç vaat ediyordu.
Hayal Kırıklığı ve Korku
Bacak protez ameliyatına karar verdiğimde, bir sürü duygu içinde buldum kendimi. Hani bazen bir şey yapmak istersiniz ama o kadar çok soru, o kadar çok belirsizlik vardır ki, adım atmaya korkarsınız. Bunu ne kadar isteyip istemediğimi bile sorguladım. Ama her şeyde olduğu gibi, bir yerde kırıldım. Hayatımda hiç istemediğim bir şeydi, ama bu bana yapacak başka bir şey bırakmadı. Kollarımda biriken güçsüzlük, adım atarken hissettiğim ağrılar ve bu sonsuz bitmeyen acı… Her geçen gün daha zor geliyordu. Kendi bedeniyle savaşan bir insan gibi hissediyordum.
O gün, ameliyatımın tam zamanıydı. Hastaneye gitmeden önce, aklımda bir sürü şey vardı. Acaba ameliyat ne kadar sürecekti? Her şey yolunda gider miydi? Birinin bana en son söylediği “İnşallah her şey güzel olur” cümlesi hala kulaklarımda çınlıyordu. Ama ne kadar uğraşsam da, ruhumda bir rahatlama hissi oluşmuyordu. Hayal kırıklığı, korku, ama bir yandan da bir umut vardı. Hani insan, belki de bir şeylerin sonunda yoluna gireceğini, birazcık daha sabretmesi gerektiğini düşünür.
Ameliyat Odasına Adım Atmak
Hastane koridorunda yürürken, derin bir nefes aldım. Her adımım bir savaş gibiydi. Ama bu sefer, belki de en önemli savaşımdı. Birçok kez, her şeyin bitmiş olmasını diledim. “Bir an önce bu ameliyat bitsin, bir an önce her şey normale döner” diye düşündüm. O an, o kadar belirsizdi ki… Bacak protez ameliyatı, bir gün süren ya da birkaç saat süren bir işlem değildi. Her şeyin sonunda, hayatta kalmakla kalmayacak, aynı zamanda yeniden başlamak için bir şansım olacaktı.
Hastane odasında uzandım, hem fiziksel olarak hem de ruhsal olarak zayıf hissettim. Düşüncelerim, düşünmek istemediğim her şeyle dolmuştu. Ama bir yandan da ameliyatın sonunda yaşayacağım o “yeni ben” duygusunu hissedebiliyordum. Evet, bacak protez ameliyatı uzun bir süreçti. Ameliyatın süresi, çoğu zaman hastanın durumuna, komplikasyonlarına ve ameliyatın ne kadar karmaşık olduğuna göre değişebiliyordu. Ama o an tek bildiğim şey, birazdan başlayacak olan sürecin, tüm hayatımı değiştirecek olduğuydu.
Ameliyatın Ardından: Beklemek ve Umut
Ameliyatım bitmişti, ama zamanın ne kadar geçtiğini anlamadım. Bir saat, iki saat mi? Kim bilir. O kadar uzun ve kısa bir anmış gibi hissettim. Bir tarafımda bitmek bilmeyen bir yorulmuşluk, diğer tarafımda ise tarif edilemez bir rahatlama vardı. Evet, artık her şey tamamlanmıştı. Bacak protez ameliyatı, fiziksel anlamda benim için bitmişti, ama duygusal olarak başka bir yolculuk başlıyordu.
İlk adımlarımı attığımda, gerçekten bir şeyin değiştiğini hissettim. O an, sanki yıllardır beklediğim bir şey, nihayet gerçekleşmiş gibi oldum. İlk başta biraz dengesiz yürüdüm, ama bu hisse o kadar aşina oldum ki. Zorluklar, engeller, hayal kırıklıkları… Bir şekilde geçecekti. Şimdi artık her şey yeni bir başlangıç gibiydi.
Bacak protez ameliyatı ne kadar sürer? Bunu soranlar için, cevabım şu: Ne kadar sürerse sürsün, sonunda kendine yeniden doğmuş gibi hissediyorsun. Çünkü o süre, sadece bedeninle ilgili değil, bir insanın yaşamındaki en önemli değişimlerden birini gerçekleştirdiği, bir dönüm noktası oluyor. Bu süreç zaman alabilir, ama sonunda beklediğin o “yeniden doğma” hissini bulduğunda, her şeyin ne kadar değerli olduğunu anlarsın.
Yeni Bir Hayat, Yeni Bir Başlangıç
Ameliyat sonrası iyileşme süreci de oldukça zorlu oldu, ama içimde bir şeyler değişmeye başlamıştı. Bir insan, fiziksel olarak kaybettiği bir şeyi kazandığında, ruhsal olarak da bir değişim geçirebiliyor. Bu süreç, sadece bedenimi değil, aynı zamanda düşünce şeklimi ve hayata bakış açımı da dönüştürdü. O eski halime bakıp, “Keşke zamanında bu kararı almasaydım” diye düşünmüyorum. Çünkü bacak protez ameliyatı bana sadece fiziksel bir iyileşme getirmedi, aynı zamanda umutla dolu bir hayatın kapılarını da araladı.
Zaman geçtikçe, bu yeni bacağımın bana ne kadar güç verdiğini fark ettim. Bazen, hayat sana zorluklar çıkarır. O anlarda, en büyük savaşını verirken bile, içindeki gücü ve umudu kaybetmemen gerektiğini öğreneceksin. Bacak protez ameliyatı, sadece bir tıbbi işlem değil, bir insanın yeniden hayat bulmasıydı.