Esma İlmi Nedir? Bir Genç Yetişkinin Ruhani Yolculuğu
Bir sabah, Kayseri’nin o meşhur sarı ışıklarıyla uyanırken içimde garip bir huzursuzluk vardı. Bilmediğim bir şey vardı, farkında olduğum ama adı konulmamış bir eksiklik. Her şey normaldi aslında; ama bir şeylerin eksik olduğunu hissediyordum. Biraz sonra fark ettim ki, ruhumun derinliklerinde, eski bir bilgelik arayışına girmişim ve bunun adı Esma İlmi’ydi. Ama nasıl öğrenebilirdim? Nasıl hissedebilirdim?
İkimizin Arasında: Ruh ve Esma İlmi
Kayseri’nin merkezinde, eski bir çarşıda bir kafede buluştuk. Yıllardır tanıdığım, eski dostum Meryem, bana bu ilmi anlatmaya karar verdi. İkimizin arasında konuşmalar hep derin olurdu ama bu defa başka bir hava vardı. Meryem, sakin ama derin bir ses tonuyla başını eğip şöyle dedi:
“Esma ilmi, Allah’ın isimlerinin, her birinin taşıdığı özel enerjinin ve kudretin bilincine varmak demek. Her ismin bir gücü var. O gücü hissetmek, anlamak, yaşamına dahil etmek demek. Ama senin gibi biri için, bu bir yolculuk, her adımı hissetmek gerek.”
Ben, Meryem’in sözlerinden etkilenmiştim ama aynı zamanda kafam karışıktı. O kadar çok şey duymuştum ki, birdenbire bu ilmin ne kadar derin olduğuna karar vermek zordu. Esma İlmi, bir bilgi değildi; bir his, bir deneyim olmaya başlamıştı. Her kelimesi, bir başka kapıyı açıyordu sanki. Birden hayal kırıklığına uğradım, çünkü belki de bu bilgiyi almak, öğrenmek için her şeyden önce bir ruhsal olgunluğa ulaşmam gerekiyordu. Ya da belki de bu, herkesin anlayabileceği bir şey değildi?
Gecenin Sessizliğinde: İçsel Bir Uyanış
Bir hafta sonra, gece uyumadan önce yazdığım günlükten bir alıntı yapacağım sana:
“Bazen insan, doğru yolu ararken o kadar yol alır ki, gittiği yolda kaybolduğunu fark etmez. Birçok şey öğrendim, kitaplar okudum, sohbetler ettim ama bu eksik… Esma İlmi’nin içindeki ruhu bulmak kolay olmayacak. Ancak belki de bu yolculuğun parçası olmak, her gün biraz daha yaklaşmak. Belki de her gün biraz daha içime girip, kendi ruhumu keşfetmek.”
O an anlamıştım ki, Esma İlmi bir bilgi değil, bir süreçti. Zihnimi ve kalbimi bu yolculuğa açacak kadar cesur olmam gerektiğini hissediyordum. Ruhumda her bir ismin yankısını duymak, her bir ismin varlığına şahit olmak… İşte bu, bana içsel huzuru getirebilirdi. Ama hayal kırıklığı da vardı, çünkü her şeyin hemen gerçekleşmesini beklemek istemiştim.
Esma İlmi: Yavaşça İçimde Büyüyen Bir Güç
Bir sonraki gün, sabah erkenden kalktım. O sabah, güne farklı bir şekilde başladım; her adımımı daha dikkatli attım, her hareketimi daha anlamlı bir şekilde yapmaya çalıştım. O gün, Esma İlmi’ni anlamaya başladım. Bir isim, bir kelime değil, o ismin arkasındaki anlamı, gücü, enerjiyi hissetmeye başladım.
Ruhumda bir değişim vardı. “Er-Rahman” diyordum, ve içimde bir huzur, bir dinginlik büyüyordu. “El-Melik” diyordum, ve bir güç hissediyordum. O an fark ettim ki, Esma İlmi’nin gücü, sadece ismi telaffuz etmekte değil; o ismin derinliğine inmekte, içselleştirmekteydi. Bir insanın hayatında, her şeyin bir anlamı, her şeyin bir yeri vardı ve bu isimler, hayatımıza dokunarak ruhumuzu iyileştiriyordu.
Ama bu her zaman kolay değildi. Bir gece, bir başka yalnızlık anımda, yüreğimde bir boşluk hissettim. O an, Meryem’in söylediği bir şey aklıma geldi: “Ruhsal yolculuk, inişli çıkışlıdır. O yüzden sabırlı olmalısın.” Evet, bazen insanı zorlayan, üzebilen anlar oluyordu, ama bu da yolun bir parçasıydı.
Sonuç: Bir Yolculuğun Başlangıcı
O gece, güneşin doğuşunu izlerken, Esma İlmi’nin ne olduğunu bir kez daha düşündüm. Ruhumun derinliklerine, her anı bir adım daha atarak yaklaşıyordum. Belki de en büyük hediye, bu yolculuğu hissedebilmekti. Gerçek anlamda ne demekti Esma İlmi? O sadece bir ilim değil, bir yolculuktu. Her bir ismin içinde kaybolarak, kendimi daha iyi tanımaya başlıyordum.
Bir gün bu ilmi tamamen anlayıp içimdeki huzuru bulabileceğimi düşünerek gözlerimi kapadım. O an, içimdeki umut yeniden doğuyordu.